Op het moment dat je deze nieuwsbrief in je mailbox krijgt, zitten wij bij onze promotor, prof. dr. Paul Boelen. Hij is niet zo streng als zijn titels doen vermoeden, hij is gewoon aanspreekbaar. We kennen Paul nu een jaar, tutoyeren elkaar en zijn, zoals je in de vorige nieuwsbrief kon lezen, naar zijn oratie geweest. We spreken Paul eigenlijk altijd op een vrijdag, om 10.00 uur. We komen met een hoop vragen en gaan met een hoop huiswerk weer weg. Telkens wanneer we rondlopen op de Universiteit Utrecht, kriebelt het bij ons allebei. Wat is een universiteit toch een inspirerende omgeving. Het lijkt alsof je gedachten als vanzelf in een andere stand gaan. Een stand die meer gericht is op cijfers, onderzoek, logisch nadenken en ‘het moet wel kloppen’. Hoewel die laatste ook heel vaak terugkomt in ons dagelijkse werkwijze.
De vorige keer werden we op pad gestuurd met de boodschap dat voor de eerste analyse van de vragenlijst, we zeker over 165 volledig ingevulde vragenlijsten moesten beschikken. De ervaring leert dat dan zo’n 200 mensen bereid gevonden moeten worden, de vragenlijsten in te vullen. Want soms wordt per ongeluk een vraag overgeslagen, of een bladzijde, of iemand besluit toch niet mee te willen werken. Dat hoort er allemaal bij en daar houden we rekening mee.
We waren dan ook heel blij, dat nogal we nogal wat ingevulde vragenlijsten mee konden nemen vanuit het werkcafé Nuenen, waar we een interactieve workshop gaven. Het begin is veelbelovend. Wat we doen is gewoon ruilhandel: wij geven een interactieve presentatie, de deelnemers vullen de vragenlijsten voor ons in. Het kost van beide kanten tijd, het levert ons data en de deelnemers inzicht en oefeningen op. Dus kom maar op met werkcafé’s en andere groepen, wij gaan ervoor!