Het is enkele maanden stil geweest van mij uit, omdat het onderzoek op een lager pitje heeft gestaan. Parttime lesgeven aan de universiteit is heel leuk, maar het vraagt ook veel. Het eigen maken van een nieuwe rol en vaardigheden, binnen de bevreemdende context dat ik de meeste van mijn collega’s nog nooit heb ontmoet.
Ook al lijkt de eerste stap te zijn gezet richting het einde van deze bevreemdende tijd, maak ik me nog steeds zorgen wat er gaat gebeuren met de arbeidsmarkt. En wie er nog meer geconfronteerd wordt met baanverlies in 2021.
Flori heeft een goed stuk geschreven voor het ontslag op afstand. De basis van ontslag blijft, of het nu persoonlijk of op afstand is, ben direct en respectvol. En zorg dat de persoon niet overvallen wordt door je boodschap.
Mag ik voor mijn verjaardag 150 ingevulde vragenlijsten, door Duitse mensen die hun werk zijn kwijtgeraakt? Of als kerstcadeau dat mag ook 😉
38 mensen hebben de Duitstalige lijsten al ingevuld, nog 112 te gaan.
Je mag ook de lijsten invullen als je niet zoveel last hebt van rouwklachten. Of als je er veel last hebt. Hoe groter de diversiteit, hoe beter.
Hopelijk heb je genoten van de zomer, en toch het vakantiegevoel weten te vinden ondanks deze gekke tijd.
Het is een tijdje terug sinds de laatste mail (juni), tijd voor een update.
Artikel 4 (latente klassenanalyse) is na 8 maanden alsnog afgewezen door de editor, op basis van een reden die hij ook in de eerste versie had kunnen zien. Balen, maar we hebben hem alweer bij een ander tijdschrift ingediend. Hopelijk kunnen ze het stuk daar beter op waarde schatten.
Artikel 5 (validatie rouw cognitielijst) is ook voor de eerste keer ingediend. Ze lopen nu weer mooi gelijk, en het grote duimen is weer begonnen.
Artikel 6 (dagboek studie) begint eindelijk enige vorm te krijgen.
Meer dan 1000 live kijkers…
Het webinar over rouwen om baanverlies voor het UWV onder de kundige leiding van Dukke Tuinenga.
Tot 2x toe is het maximum aantal aanmeldingen verhoogd om de toestroom te kunnen verwerken.
Voorafgaand zijn zelfs extra moderators aangesteld om alle vragen in de chat tijdens het webinar te kunnen beantwoorden, en nog was het bijna niet bij te houden.
We kunnen wel stellen, dit onderwerp leeft. Jee.
Veel herkenning en dingen die ik vanuit het onderzoek kan onderschrijven. En ja ik zit in de weekenden vaak nog te werken aan het onderzoek. Soms voelt dat als werk, omdat het voor geen meter lukt en ik niet de juiste referenties kan vinden. En andere momenten is het juist heerlijk om te doen.
Trouwens, is iets alleen werk, als je ervoor betaald wordt?
Wie ben je nog zonder je werk?
Helaas een actueel onderwerp deze dagen.
Hoe kom je los van de narigheid van je ontslag?
Hoe kun je de focus weer leggen op een nieuw perspectief?
Als je sterk gehecht was aan je baan gaat dat proces niet over een nacht ijs. Wie ben je zonder baan en wie wil je zijn? Welke aspecten uit je oude baan zie je graag terugkomen in je nieuwe baan? En welke dingen kun je missen als kiespijn?
Gisteren voor de eerste keer sinds jaren een webinar gegeven over rouwen om baanverlies.
Werken voor Elkaar had het perfect geregeld. Zo luxe.
Ik moest wel echt wennen aan het ontbreken van sociale feedback. Af en toe schoot spontaan het onderzoek van Amy Cuddy door mijn hoofd, met haar sollicitatiegesprek ‘from hell’ omdat de interviewers geen sociale signalen afgaven aan de sollicitanten.
Prachtig omschreven. Helderheid uitgelegd door Jos de Keijser en Ellen Dreezens. Rouwen doe je met heel je lijf.
Rouw is als kauwgom.
Kauwgom slijt, langzaam maar zeker, maar zal daarna altijd een afdruk achterlaten.
In deze tijd wordt het belang het delen preprints van publicaties zeer duidelijk. Ellebogenwerk en angst dat anderen met de eer gaan strijken is naar de achtergrond verdwenen. Samenwerkingen op internationaal vlak als vanzelfsprekendheid.
Mini college voor internationale studenten van klinische psychologie is klaar. Paul had gevraagd of ik dat wilde doen, en uiteraard had ik al toegezegd voor ik mij realiseerde hoeveel werk dat is. Enthousiasme kan soms een hardnekkige valkuil zijn.
Even een update over het onderzoek ‘rouwen om baanverlies’. Het zijn vreemde dagen, het voelt zo onwerkelijk wat er gebeurt. Ik kreeg zojuist zelfs al een mail dat het internationale psychologie congres in Praag (ICP2020), waar ik mijn onderzoek mag presenteren, is verplaatst naar juli 2021. Bijzondere tijden.
Maar goed ik wil je toch een update geven en vooral het goede nieuws delen. Artikel 3 is geaccepteerd en zojuist gepubliceerd! https://aps.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/cp.12212
