Over de helft! Nog 99 deelnemers gezocht, meedoen duurt slechts 13 minuten.Ben jij de afgelopen 3 jaar je baan onvrijwillig verloren en wil je enkele vragenlijsten invullen? Of ken je zo iemand?
Update: in 4 dagen hebben al 93 mensen de lijsten volledig ingevuld. Dank voor jullie hulp en het massale delen. Zo fijn. Nog 108 te gaan! Gezocht: mensen die de afgelopen drie jaar onvrijwillig hun baan zijn kwijtgeraakt, en die enkele vragenlijsten willen invullen. Meedoen kost gemiddeld 13 minuten.
‘Wil jij een presentatie bij KLM geven over rouwen om baanverlies aan het management en de leidinggevenden?’, vroeg Myriam van Fith afgelopen zomer. Vorige week was het zover. Uiteraard reed ik al naar de ingang toe zonder de juiste pas, om vervolgens achteruit te moeten rijden tussen auto’s, fietsers en scooters. Toen ik op de parkeerplaats was stopte Piet Hein, een van de Fith adviseurs, gelukkig naast mijn auto om mij een beetje wegwijs te maken. Want ja ik kan echt overal verdwalen.
Mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt, vertonen vaak reacties die sterk lijken op rouw. Toch worden deze reacties vaak niet als zodanig erkend en blijven ze onbehandeld. En dat terwijl gecompliceerde rouwklachten niet vanzelf overgaan. Sterker nog, ze nemen vaak juist toe met het verstrijken van de tijd.
Vrijdag was het afscheid van Rien van Uden en Jos Pieper. The Magical Mystery TourRien was mijn afstudeerbegeleider, en is degene dankzij wie ik heb ontdekt hoe leuk het is om onderzoek te doen. In 2003 met de onderzoeksvraag: ‘Is er behoefte aan geestelijke ondersteuning op de polikliniek van oncologie?
Bijzondere afwijzing. Artikel 2 gaat over risicofactoren voor het ontwikkelen of instandhouden van gecompliceerde rouwklachten als gevolg van baanverlies. Denk aan: niet zo handige copingstijlen, laag zelfbeeld, onrechtvaardig wereldbeeld. Reden voor afwijzing van het tijdschrift, hypothesen zijn onderontwikkeld voor ‘job loss as treatment’.
Bijzondere afwijzing. Artikel 2 gaat over risicofactoren voor het ontwikkelen of instandhouden van gecompliceerde rouwklachten als gevolg van baanverlies. Denk aan: niet zo handige copingstijlen, laag zelfbeeld, onrechtvaardig wereldbeeld.Reden voor afwijzing van het tijdschrift, hypothesen zijn onderontwikkeld voor ‘job loss as treatment’.
Interessante stelling, is onderwijs weggegooid geld?Vanuit economisch perspectief kan ik de analyse volgen, alleen ik ben zo’n type wat voor de lol deze zomer 3 weken in de schoolbanken heeft gezeten. Vrijdag start de engelse wetenschappelijke schrijfcursus, omdat ik er zo moe van wordt als je door een beperkt vocabulaire steeds terug moet vallen op dezelfde zinnen.
De werkelijkheid kan alleen bekeken worden door jouw eigen referentiekader. Jij kijkt met je blik vanuit jouw leergeschiedenis en jouw ervaringen de wereld in. Dat maakt het zo lastig om vast te stellen wat DE waarheid is en wat DE feiten zijn.
Afgelopen week heb ik enkele leuke workshops gegeven. Veel interactie, kritische vragen, persoonlijke verhalen gekoppeld aan een dosis onderzoeksresultaten. Heerlijk. Tijdens de afronding zei iemand (een professional, geen ervaringsdeskundige): ‘Heel vervelend dat je je baan bent verloren, maar… er is toch wel veel moois uitgekomen, wat er niet was geweest als jij toen niet ontslagen was.’
In 2015 ben ik zzp-er geworden, omdat ik graag onderzoek naar rouwen om baanverlies wilde doen en daar geen financieringsmogelijkheden voor waren. Dan heb je twee opties, opgeven of een alternatieve manier zoeken. Teveel mensen kiezen voor de eerste optie, waardoor briljante ideeen niet de kans krijgen om tot wasdom te komen. Zonde.
Volgende week terug de schoolbanken in, Structural Equation Modeling in M-plus. Het klinkt misschien raar, vrijwillig een statistiek cursus volgen, maar echt zin in! Heerlijk om weer eens de student te mogen uithangen.
