De (on)zin van werk
Al jaren bezoek ik met veel plezier concerten in Tivoli. Tijdens Le Guess Who laten we ons zelfs ieder jaar vier dagen onderdompelen in de
Al jaren bezoek ik met veel plezier concerten in Tivoli. Tijdens Le Guess Who laten we ons zelfs ieder jaar vier dagen onderdompelen in de
Ook al lijkt de eerste stap te zijn gezet richting het einde van deze bevreemdende tijd, maak ik me nog steeds zorgen wat er gaat gebeuren met de arbeidsmarkt. En wie er nog meer geconfronteerd wordt met baanverlies in 2021.
Flori heeft een goed stuk geschreven voor het ontslag op afstand. De basis van ontslag blijft, of het nu persoonlijk of op afstand is, ben direct en respectvol. En zorg dat de persoon niet overvallen wordt door je boodschap.
Meer dan 1000 live kijkers…
Het webinar over rouwen om baanverlies voor het UWV onder de kundige leiding van Dukke Tuinenga.
Tot 2x toe is het maximum aantal aanmeldingen verhoogd om de toestroom te kunnen verwerken.
Voorafgaand zijn zelfs extra moderators aangesteld om alle vragen in de chat tijdens het webinar te kunnen beantwoorden, en nog was het bijna niet bij te houden.
We kunnen wel stellen, dit onderwerp leeft. Jee.
Wie ben je nog zonder je werk?
Helaas een actueel onderwerp deze dagen.
Hoe kom je los van de narigheid van je ontslag?
Hoe kun je de focus weer leggen op een nieuw perspectief?
Als je sterk gehecht was aan je baan gaat dat proces niet over een nacht ijs. Wie ben je zonder baan en wie wil je zijn? Welke aspecten uit je oude baan zie je graag terugkomen in je nieuwe baan? En welke dingen kun je missen als kiespijn?
We zijn als mensen zo snel verdwaald in onze eigen bubbel, geloven in onze eigen waarheid en creëren onze eigen tunnelvisie. Ik doe mijn best om mijn geest open en flexibel te houden, maar toch we hebben allemaal onze blinde vlekken.
Een van redenen waarom ik deze zomer genoten had van het boek ‘het zijn net mensen’ en zojuist in de collegezaal zat bij Joris Luyendijk.
Televisie bepaalt je beeld van de werkelijkheid. Je weet niet wat je niet te zien krijgt, en wat je wel te zien krijgt maakt een veel grotere indruk dan een artikel in de krant. Woorden raken je in je hoofd, beelden in je maag – Joris Luyendijk
Langzaam begint het aftellen richting vakantie.
Wat een jaar is het geweest, moe en dankbaar.
Vandaag de laatste workshop WerkVerlies voor ervaringsdeskundigen, CNV Leeuwarden ‘Andersactieven’
Maandag de allerlaatste masterclass WerkVerlies voor professionals.
Terugkijkend op het afgelopen jaar, ben ik nog nooit zo vaak en zover uit mijn comfortzone geweest.
Deze maand in het coverartikel in AD Visie ‘Rouw bij baanverlies’:
Tijdig signalering van rouwklachten versoepelt het re-integratietraject.
Een werkgever zou verplicht nazorg moeten leveren.
Enkele gesprekken kunnen al een wereld van verschil maken.
Sinds 2015 ben ik met mijn onderzoek, transitietrainingen en masterclasses bezig om de impact van baanverlies op de kaart te zetten. Door de media-aandacht van het afgelopen half jaar heeft dit een behoorlijke vlucht genomen. Zoveel leuke reacties ontvangen op de uitzending van Jacobine op Zondag van 23 september. Dankbaar, ontroerd en trots.
Nationale televisie?! Ja echt, ik kan het nog nauwelijks geloven, ook niet na de opname van afgelopen donderdag.
Op zondag 23 september om 17:00 NPO 2 ben ik als tafelgast aanwezig bij Jacobine op zondag en gaan we in gesprek over rouwen om baanverlies! Een bijzonder ervaring. Wat een vakmensen werken daar, en ze zijn zo aardig, het zijn net ‘normale’ mensen.
Gisteren waren de opnames voor Jacobine op zondag. Rouwen om baanverlies.
Zondag 23 sept 17:00 NPO 2 is de uitzending.
Bijzonder om mee te maken. De redactie en het team zorgden dat we in warm bad terecht kwamen.
Vlak voor de opname gooide ik nog water over mijn jurk, tja coördinatie en spanning zijn een slechte combinatie. Lang leve föhns.
Ontslagpsycholoog, een interessante omschrijving voor wat ik doe. Dankjewel Martijn Klerks van de Telegraaf, ik ga testen of dit mensen de juiste associatie geeft.
Afwijzing voor mijn eerste artikel is al binnen.