Betrokkenheid & Verzuim

Wat is het breekpunt voor betrokkenheid? Regelmatig hoor ik in de gesprekken met langdurig verzuimers (i.e., Spoor 2 kandidaten) voor het onderzoek ‘Rouw binnen Spoor

Lees verder »

Kleine geluksmomenten

Kleine geluksmomenten. Als buitenpromovendus heb je vaak geen toegang tot faciliteiten, zoals het thuis kunnen opzoeken van literatuur en het kosteloos volgen van cursussen. Door de publicatie van mijn 1e artikel in april 2019, was ik wel aangemeld voor diverse faciliteiten, alleen wist ik niet dat ik nu ook kosteloos cursussen mag volgen die horen bij mijn promotietraject. Daar kwam ik per toeval een paar weken geleden achter, toen ik een andere promovendus sprak.

Lees verder »

Oxytocine (knuffelhormoon) en rouw

Oxytocine, ook wel bekend als het ‘knuffelhormoon’, hangt samen met sociale interactie en hechting. In een pilotstudie is het oxytocine niveau vergeleken bij mensen die een dierbare zijn verloren: groep 1 ervaart gecompliceerde rouwklachten, groep 2 depressieve klachten, en groep 3 geen klachten (controlegroep). Het was al bekend dat bij depressieve klachten het oxytocine niveau beduidend lager is dan ‘normaal’, dat werd hier opnieuw bevestigd. Maar ze laten ook zien dat het oxytocine niveau bij gecompliceerde rouw significant hoger is.

Lees verder »

Enschede

19 jaar geleden woonde ik in Enschede. Ik liep in het centrum, toen ineens een harde knal klonk, de ramen trilden, mensen renden in paniek de straat op schreeuwend dat er een bom was gegooid.

Niet wetend wat te doen, ben ik doorgelopen na een vriendin, want we zouden de volgende dag op vakantie gegaan. Ze was niet thuis.

Lees verder »

Het zijn net mensen 2.0

We zijn als mensen zo snel verdwaald in onze eigen bubbel, geloven in onze eigen waarheid en creëren onze eigen tunnelvisie. Ik doe mijn best om mijn geest open en flexibel te houden, maar toch we hebben allemaal onze blinde vlekken.

Een van redenen waarom ik deze zomer genoten had van het boek ‘het zijn net mensen’ en zojuist in de collegezaal zat bij Joris Luyendijk.

Lees verder »

Hardnekkige ‘stickers’

Als jonge gup kreeg ik twee etiketten opgeplakt: concentratiestoornissen en faalangst.
Deze zijn regelmatig opnieuw opgeplakt door toenmalige docenten.

Het grote nadeel van dit soort etiketten is dat als je keer op keer zoiets hoort dat je er steeds een beetje meer in gaat geloven en het een deel wordt van jou. Of het nu klopt of niet, je gaat er (onbewust) naar leven.

Lees verder »
Ga naar de inhoud